بسم الله
سلام علیکم
کلیشه ی نوروز امسال هم بی هماهنگی با ما آمد و برای خیلی از ماها رنگش خونین است البته قصدم شعار دادن نیست و به همین دلیل هم میسپارم به هوش سرشار شما که باقیشو حدس بزنید.
ما چندین سال است که با موضوع فلسطین(با موضوع فلسطین) درگیریم. روزی نیست که در خبرها چندتا خبر هم از فلسطین و غزه و ... نشنویم... و هر بار هم برای خیلی هایمان عادی تر می شود و حتی قبل از شنیدن خبر می توانیم آن را حدس بزنیم . نمی دانم بعضی از جمله خودم را موج چه گرفته که جنگ حاضر را رها کرده ایم و به جنگ گذشته چسبیده ایم. لطفا فوری موضع نگیرید... ببینید ما (یعنی آنها که الان همه به خودمان منتسب می دانیمشان) جنگیدیم و پیروز شدیم. آنهایی که آن موقع رفتند و جنگیدند که رفتند و از فرصتشان بهره بردند. آنهایی هم که نرفتند، خوب ضرر کردند. بعضی ها هم که اون زمان بچه بودند و در حد این حرفا نبودند، از جنگ در حد آژیر قرمز و پناه گاه و مهاجرتو... یادشونه. این دسته ی آخر که کمی چشم و گوششون باز تر شد فهمیدند که جنگی بوده و آدمایی بودن که حقیقتا آدم بودن و بدون شعار و دنگ و فنگ و قرتی بازی های مرسوم الان رفتننو جنگیدن و به تکلیفشون عمل کردن... امروز بچه های دوره جنگ و جووناب امروز در اندوه از دست دادن اون دوره و فرصت هاشو و آدم هاش اشک میریزن و کجایید ای شهیدان خدایی می خوننو چفیه و پلاک آویزون خودشون می کنن و هر سالم که می رن منطقه جنگی برای بازدید ... هیچ شکی ندارم از اینکه بگویم همه ی این دوستان دوستار شهید و راه شهید و آرمان شهیدن (البته برخی ادم های دست مالی شده ای هم هستن که بحثشون بمونه برای فرصتی دیگه)... اما ببینید اگه چشمامونو باز کنیم می بینیم که جنگ تموم نشده که هیچ، بزرگتر و حرفه ای تر و خطرناک تر هم شده و ابعادش هم هر روز گسترده تر می شه... وقتی هر روز چندین نفر بغل گوشمون می جنگنو شهید می شن، این از نا آگاهی ما نیست که بنشینیم توی انجمن ها و دسته ها و گروه هامونو کجایید ای شهیدان خدایی بخونیم؟ فکر می کنید الان سپاهیان محمد (که ما شعار میدیم قرار است بیایند)
کجایند آمده اند یا مثل ما منتظرند؟ فکر می کنید الان حسین(ع) عباس(ع) و علی اکبر (ع) کجایند؟ کربلا کجاست ؟ عطش و آتش و خون کجاست؟
در دنیایی که هر فرصتی تنها یک بار به آدمی داده می شود منتظر نشویم تا دشمن تا پشت در خانه ما بیاید وما تنها در یاد جنگ باشیم
الان همان دوران جنگ خودمان است که حسرت حضور درش بر دل های خیلی هایمان مانده است. همان مردان و زنان با همان آرمان ها در غزه و فلسطین و لبنان می جنگند. ندای «هل من ناصر» حسین این بار از لبنان و فلسطین به گوش می رسد. .زهرا (سلام الله علیها) اکنون دعایش را بدرقه ی راه رزمندگان حزب الله می کند...
همه این ها را همه مان می دانیم اما با وجود این همه داننده تنها بعضی ها سید حسن و مغنیه و سید هادی و... می شوند.
فراز های از سخنان هوشمندانه و حکیمانه آقا مقام معظم رهبری رو بخونید:
سکوت دنیای اسلام در برابر این تعدی کم نظیر به هیچ رو پذیرفته نیست.
امت اسلامی باید به خروش آید وسران اسلامی باید خشم ملتهای خود را به رخ رژیم غاصب بکوبند .
ملتها و دولتهای اسلامی ندای مظلومیت فلسطینیان مظلوم را به سراسر جهان برسانند و وجدانهای خفته را بیدار کنند .
ان شاء الله که ابن بار دیگه صحبت های آقا رو روی زمین نذاریم....
..................................
تتمه نوشت: قرار بود از مناسک گرایی در تشکل های دانشجویی بنویسم که به نظرم اولویت با این موضوع بود...
اللهم عجل لولیک الفرج
.................................
